วันพุธที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2559

เป้าหมายของชีวิตมนุษย์ควรจะเป็นอะไร?


คอลัมน์ “ดร.ณัชร จัดหนังสือ” เล่มที่ 372 วันนี้ จะมาคุยถึงหนังสือชื่อ “เป้าหมายของชีวิต”




=ภาพรวม=
หนังสือเล่มบางเฉียบแต่อัดแน่นไปด้วยสาระดี ๆ นี้เป็นหนึ่งในซีรี่ส์หนังสือชุด “พุทธทาส ๑๐๐ ปี หนังสือดี ๑๐๐ เล่ม” ซึ่งเป็นการคัดธรรมบรรยายของท่านพุทธทาสภิกขุ 1 เรื่องมาจัดพิมพ์ขึ้น 1 เล่ม
เล่มนี้เป็นธรรมบรรยายท่านพุทธทาสแสดงไว้เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2523
=น่าสนใจจากในเล่ม=
*  คำว่า “เป้าหมายของชีวิต” ฟังดูเป็นคำนักประพันธ์ แต่ก็เป็นเรื่องที่มีประโยชน์ หรือจำเป็นควรจะรู้ เป็นเรื่องของธรรมะได้เหมือนกัน
*  ธรรมะเป็นเรื่องสำหรับชีวิต ที่จะช่วยให้ชีวิตเดินไปอย่างถูกต้อง  เมื่อมันเดินไปอย่างถูกต้อง มันก็ถึงจุดหมายปลายทางแน่นอน  เราเรียกว่า “ธรรมะเป็นเรื่องที่จะทำให้ชีวิตก้าวหน้าไปจนถึงจุดหมายปลายทาง”
*  ชีวิต คือ อะไร?  ทางร่างกายมันก็มีความหมายอย่างหนึ่ง  ทางจิตวิญญาณก็มีอีกความหมายหนึ่ง  ฝ่ายวิญญาณนั้นเป็นเรื่องของสติปัญญา
*  ทีนี้มันไม่มีความรูพอ มันก็ยังออกไปจากความทุกข์ไม่ได้  เป็นเพราะเรามีความรู้ผิด ความเข้าใจผิด ความเห็นผิด  มันก็มืดมนทางวิญญาณ  นับว่ามีความทุกข์แน่ ฉะนั้นจึงมิใช่เป้าหมาย
*  แต่ถ้าเราทำถูกต้อง มีความสว่างในทางวิญญาณ ถูกต้องในทางความรู้ ความคิด ความเข้าใจ ความเชื่อ แล้วก็ดำเนินไปในลักษณะที่ความทุกข์ละลายไป  ละลายไป  ในที่สุดก็หมดจดจากความทุกข์สิ้นเชิง เรียกว่าพระนิพพาน
*  ดังนั้น เป้าหมายของชีวิตในทางวิญญาณนี้ ก็คือ พระนิพพาน
*  นิพพานแปลว่า เย็นสนิท ไม่มีความร้อน แต่เป็นเรื่องทางนามธรรม  ความร้อนคือความร้อนแห่งกิเลส แห่งความโลภ โกรธ หลง  ถ้าไฟเหล่านี้ดับสนิทแล้วเย็นสนิท ก็บรรลุถึงนิพพานได้โดยไม่ต้องตาย
*  นิพพานไม่ได้หมายถึงความตาย  ที่สอนกันผิด ๆ ในโรงเรียนให้เด็ก ๆ เข้าใจผิดมาตั้งแต่เล็กว่านิพพานคือ ความตายของพระอรหันต์ หรือ ของพระพุทธเจ้า อย่างนี้มันผิดโดยสิ้นเชิง
*  ความสิ้นสุดแห่งกิเลส นี่เรียกว่าเป้าหมายของชีวิต  ถ้าตายแล้วไม่มีชีวิตแล้ว มันก็ไม่ใช่เป้าหมายของชีวิตแล้ว  มันต้องรู้ถึงเมื่อยังมีชีวิตอยู่
*  ถ้าจะเรียนธรรมะจริงอย่าเรียนจากหนังสือ  ให้ตั้งต้นเรียนจากความทุกข์ที่มีอยู่จริง  ถ้าใครไม่มีความทุกข์ ไม่ต้องมาเรียนธรรมะให้ป่วยการ
*  จะรู้ธรรมะต้องมีความทุกข์ เรียนความทุกข์ ให้รู้จักความทุกข์ว่าจะแก้มันอย่างไร จะดับความทุกข์นั้นอย่างไร กิริยาที่ดับความทุกข์ได้นั้นเป็นธรรมะอย่างยิ่งที่จะช่วยให้เราเข้าถึงความเย็นที่เป็นเป้าหมายแห่งชีวิต
*  ความทุกข์เกิดมาจากความโง่ สำคัญผิดในสิ่งต่าง ๆ แล้วก็ยินดียินร้ายต่อสิ่งที่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย  แล้วก็เป็นความทุกข์เพราะความโลภ โกรธ หลง
*  เมื่อเป็นมนุษย์ จะมีกิเลสเหมือนกันหมด เพราะฉะนันความทุกข์ก็เหมือนกันหมด คือทุกข์เพราะว่ามีกิเลส  กิเลสมันนำไปสู่ความยึดมั่นถือมั่นเพราะความโง่  กิเลสมีมูลมาจากความโล่ ยึดมั่นว่ามีตัวเราของเรา แล้วก็เป็นทุกข์
*  ตามหลักของพุทธศาสนาถือว่าความอยากเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ เพราะว่าความอยากมันทำให้เกิดความรู้สึกอีกอันหนึ่งว่า ฉันอยาก  พอมีฉันอยากแล้วอะไร ๆ ก็เป็นปัญหาเข้ามาแก่ตัวฉัน  ตัวฉันก็ต้องทนทุกข์ทรมานเพราะปัญหานั้น ๆ
*  เดี๋ยวนี้เราอยู่ที่นี่  จะอยู่ที่ต้นทางหรือตัวทางแล้วแต่จะเรียก เรามีปัญหา  ต่อเมื่อเราถึงจุดหมายปลายทางจึงจะหมดปัญหาและไม่มีความทุกข์  เดี๋ยวนี้เราอยู่ด้วยกิเลส มันก็ต้องเป็นทุกข์  พอรู้จักกิเลสอย่างเต็มที่เสียก่อนแล้วขว้างทิ้งออกไป มันก็จะเย็น
*  เมื่อถึงจุดนี้ก็เรียกว่า ถึงเป้าหมายแห่งชีวิต คือ ความเป็นอยู่ด้วยความเย็น ไม่มีทุกข์เลย  แล้วเวลาทั้งหมดก็เคลื่อนไหวไปด้วยการทำประโยชน์แก่ทุกคน เป็นสุขที่สุด พอใจที่สุด  ก็ทำการงานอะไรต่าง ๆ ตามที่จะทำได้  และสิ่งเหล่านั้นก็ไปเป็นประโยชน์แก่ทุกคน
หนังสือชื่อ “เป้าหมายของชีวิต” โดย พุทธทาสภิกขุ  สำนักพิมพ์สุขภาพใจ  กุมภาพันธ์ 2549  50 หน้า ราคา 25 บาท
——————————————————————
เกร็ดน่ารู้:
*  เด็กเวียดนามอ่านหนังสือเล่มโดยเฉลี่ยปีละ 60 เล่ม/คน
*  คนไทยถึง 40% ไม่อ่านหนังสือเล่มใด ๆ เลย
*  แม้ในหมู่คนไทยที่อ่านหนังสือก็อ่านโดยเฉลี่ยเพียงปีละ 4 เล่ม/คน
คอลัมน์  “ดร.ณัชร จัดหนังสือ” นี้ จึงมีขึ้นเพื่อส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาตนเองและประเทศชาติ
——————————————————————-
ขอเชิญติดตามหนังสือ “เป้าหมายของชีวิต” ได้ที่ https://goo.gl/Pzj27X

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น