ผู้วิจารณ์ได้เคยเขียนถึงเล่มแรกไปเมื่อปีที่แล้ว สามารถอ่านได้ที่ลิ้งค์นี้ http://goo.gl/KEDkDg ส่วนเล่ม 3 อ่านได้ที่นี่ค่ะ https://goo.gl/YNZguI
ทั้ง 2 เล่มดังกล่าวนั้นได้รับรางวัลชนะเลิศหนังสือการ์ตูนยอดเยี่ยม Bungeishunjū Manga Award ของญี่ปุ่นที่เป็นรางวัลสำหรับผลงานชิ้นมาสเตอร์ พีซ ของนักเขียนการ์ตูนญี่ปุ่นค่ะ
=ภาพรวม=
หนังสือเล่มนี้เป็นหนึ่งในซีรี่ส์ยอดนิยมที่ขายทะลุ 2 ล้านเล่มในญี่ปุ่น มีเจ้าอู๊ดชิตตะกะ ซึ่งเป็นตัวแทนคนธรรมดาอย่างเราๆต้องเผชิญปัญหาต่างๆในชีวิต และมีท่านบุตตะซึ่งเป็นผู้รู้แจ้งแทงตลอดคอยให้คำแนะนำแบบเซนๆให้เจ้าอู๊ดคิดได้เองเป็นระยะๆค่ะ
ในเล่มแรกนั้นพูดถึงเรื่อง ความทุกข์ที่แท้จริงคืออะไร และเราจะเป็นอิสระจากทุกข์ได้อย่างไร เล่มนี้จะนำเสนอประเด็นต่างๆที่ทำให้เราทุกข์ เช่น การแข่งขัน อุดมคติ สายตาคนอื่น ความเจ็บปวด ความกลัว ฯลฯ มานำเสนอเป็นการ์ตูนสั้นๆ 4 ช่องให้เราได้ขบคิดค่ะ
=ต้องอ่านเล่ม 1 ก่อนไหม?=
ข้อคิดในเล่มนี้ส่วนใหญ่จะจบในตัวของมันเองอย่างแจ่มแจ้งภายในหนึ่งหน้าอยู่แล้ว แต่โดยส่วนตัวนั้นผู้วิจารณ์รู้สึกว่าถ้าได้อ่านเล่ม 1 มาก่อนจะเข้าใจได้อย่างลึกซึ้ง แจ่มแจ้งยิ่งขึ้นค่ะ
=น่าสนใจจากในเล่ม=
* เจ้าอู๊ด: “…ถึงจะเข้าโรงเรียนหรือบริษัทดีๆได้ ถึงจะแต่งงานไป ก็ใช่ว่าทุกคนจะมีความสุข…โลกเรานี่มันแย่ใช่ไหมครับ…”
ท่านบุตตะ: “…ปัญหาอาจไม่ได้อยู่ที่โลกหรือชีวิตก็ได้นะ การมองสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวเองและชีวิตเราว่าเป็นอย่างไรนั่นแหละคือปัญหาไม่ใช่หรอกหรือ?…”
* “…การแข่งขันเหนื่อยเนอะ การถอนตัวจากการแข่งขันเนี่ยจะถือว่าแพ้หรือเปล่านะ การถอนตัวนี่ทำได้ไหมนะ…
* “…พ่อแม่ที่อยากได้ลูกในอุดมคติมักจะไม่พอใจลูกตัวเอง คนที่อยากมีแฟนในอุดมคติก็มักจะเห็นแต่ข้อบกพร่องของแฟนแล้วผิดหวัง คนที่ไม่มีอุดมคติจะมีความสามารถเห็นทุกอย่างในโลกนี้ในแบบที่มันเป็นจริงๆ…”
* “…เด็กทารกไม่พูดคำว่า “ผม” หรือ “ฉัน”…ไม่พูดคำว่า “ของผม” ด้วย…พอเด็กทารกเริ่มจดจำคำว่า “ตัวเอง” ก็จะตามมาด้วย “มือ” ของตัวเอง “หน้า” ของตัวเอง “ชื่อของตัวเอง”…”
“…ไม่นานนักก็จะมี “ของตัวเอง” เพิ่มขั้น เช่น ดินสอของตัวเอง กระเป๋าของตัวเอง บ้านของตัวเอง… พอ “ของตัวเอง” เพิ่มมากขึ้น ปัญหาก็พลอยเพิ่มตาม…”
* เจ้าอู๊ด: “…หนีจากความเจ็บปวดทางใจไม่ได้เหรอครับ…”
ท่านบุตตะ: “…การหนีจากความเจ็บปวดน่ะเป็นสัญชาตญาณนะ…”
เจ้าอู๊ด: “…งั้นจะหนีก็ได้น่ะสิครับ…”
ท่านบุตตะ: “…หือ…จะหนีพ้นหรือเปล่านะ…พอหนีได้และยึดติดกับ “ความสบาย” ความเจ็บปวดก็จะมาอีกครั้งเท่านั้นแหละ มองดูตัวเองอย่างเดียวพอ เพียงแค่เข้าใจว่าชีวิตย่อมต้องพบวันฝนตก จิตใจก็สบายขึ้นทันที…”
* “…ความน่าเบื่อ คือการอยากได้อะไรบางอย่าง ความน่าเบื่อ คือการพยายามไขว่คว้าอะไรบางอย่าง การอยากได้อะไรบางอย่าง หรือพยายามไขว่คว้าอะไรบางอย่าง ทำให้เราลืมมองตัวเอง…”
=เด็กอ่านได้ไหม?=
เล่มนี้เนื้อหาค่อนข้างลึกซึ้งกว่าเล่ม 1 และ เล่ม 3 จึงน่าจะเหมาะกับผู้ใหญ่มากกว่าค่ะ แต่ก็ไม่แน่นะคะ เด็กมัธยมปลายบางคนอาจจะเข้าใจชีวิตมากกว่าผู้ใหญ่บางคนได้เหมือนกัน
หนังสือชื่อ “ที่อยู่ที่ยืนของเจ้าอู๊ดชิตตะกะ ทำเป็นรู้” โดย โยชิฮิโระ โคอิซุมิ แปลโดย นันทวัชน์ สกลกูล สำนักพิมพ์ Daifuku Publishing กุมภาพันธ์ 2558 180 หน้า ราคา 259 บาท
—————————————————————–
สถิติน่ารู้:
* เด็กสิงคโปร์และเวียดนามอ่านหนังสือเล่มโดยเฉลี่ยปีละ 60 เล่ม/ คน
* คนไทยถึง 40% ไม่อ่านหนังสือเล่มใด ๆ เลย
* แม้ในหมู่คนไทยที่อ่านหนังสือก็อ่านโดยเฉลี่ยเพียงปีละ 4 เล่ม/ คน
คอลัมน์ “ดร.ณัชร จัดหนังสือ” นี้ จึงมีขึ้นเพื่อส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาตนเองและประเทศชาติค่ะ
มาช่วยกันสร้างวัฒนธรรมการมอบหนังสือเป็นของขวัญในทุกโอกาสนะคะ
——————————————————————-
ขอเชิญติดตามหนังสือ “ที่อยู่ที่ยืนของเจ้าอู๊ดชิตตะกะ ทำเป็นรู้” ได้ที่ https://goo.gl/0sWfxn
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น